ព័ត៌មានជាតិ

ព្រះករុណា ព្រះបាទ​សម្ដេច​ព្រះ នរោត្ដម សីហនុ រាជហរិវង្ស ឧភតោសុជាតិ វិសុទ្ធពង្ស អគ្គមហាបុរសរតន៍ និករោត្ដម ធម្មិកមហារាជាធិរាជ បរមនាថ បរមបពិត្រ ព្រះចៅ​ក្រុង​កម្ពុជា​ធិបតី 

(៣១ តុលា ១៩២២ – ១៥ តុលា ២០១២)(ភាសាចិន:西哈努克) ព្រះមហាក្សត្រ​នៃ​ព្រះរាជាណាចក្រ​កម្ពុជា ពីឆ្នាំ១៩៤១ដល់១៩៥៥ និងម្ដងទៀតចាប់ពី ឆ្នាំ១៩៩៣ ដល់ ២០០៤។ ព្រះ​អង្គ​ប្រសូត្រ​នៅ​ថ្ងៃ​អង្គារ ១១ កើត ខែ​កក្ដិក ឆ្នាំ​ច ចត្វា​ស័ក ព.ស.​២៤៦៥ ត្រូវ​នឹង​ថ្ងៃ​ទី​៣១ ខែ​តុលា ឆ្នាំ​១៩២២ នៅ​រាជធានី​ភ្នំពេញ ព្រះរាជាណាចក្រ​កម្ពុជា ទ្រង់ចូលទិវង្គតនៅថ្ងៃចន្ទ ទី ១៥ ខែតុលា ឆ្នាំ ២០១២ ត្រូវនឹងថ្ងៃ ១៥រោច ខែភទ្របទ​ ឆ្នាំរោង ចត្វាស័ក វេលាម៉ោង ១ និង ២០ នាទីយប់ នៅទីក្រុងប៉េកាំង ប្រទេសចិន។ គោរម្យងារជាកិត្តិយសជាព្រះបិតាឯករាជ្យជាតិខ្មែរក្រោយពីព្រះអង្គបានដាក់រាជ្យថ្វាយព្រះករុណាព្រះបាទសម្ដេចព្រះ​បរមនាថនរោត្តម-សីហមុនី ព្រះចៅក្រុងកម្ពុជាធិបតី មានគោរម្យងារថា ព្រះ​ករុណា ព្រះ​បាទ​សម្ដេច​ព្រះ នរោត្តម សីហនុ ព្រះ​មហា​វីរ​ក្សត្រ ព្រះ​វរ​រាជ​បិតា​ឯករាជ្យ បូរណភាពទឹក​ដី និង​ឯកភាព​ជាតិ​ខ្មែរ

នរោត្តម សីហនុ
King Norodom Sihanouk
Norodom Sihanouk (1983).jpg
ព្រះមហាក្សត្រកម្ពុជា
កម្ពុជាក្រោមអាណានិគម និង ឯករាជ្យ
(អាណត្តិទី១)
រជ្ជកាល ២៥ មេសា ១៩៤១ – ២ មីនា ១៩៥៥
រាជាភិសេក ៣ ឧសភា ១៩៤១
អង្គមុន សិរីសុវត្ថិ-មុនីវង្ស
អង្គក្រោយ នរោត្តម-សុរាម្រិត
ព្រះមហាក្សត្រកម្ពុជា
(អាណត្តិទី២)
រជ្ជកាល ២៤ កញ្ញា ១៩៩៣ – ៧ តុលា ២០០៤
អង្គមុន ជា-ស៊ីម
អង្គក្រោយ នរោត្តម-សីហមុនី
រាជពន្ធភាព នរោត្តម-មុនីនាថ
(អភិ. ១៩៥២-២០១២ មរណភាពរបស់ទ្រង់)

រាជបច្ឆាញាតិ
បុត្រ១៤អង្គ
ព្រះនាមពេញ
ព្រះករុណា ព្រះបាទសម្ដេច នរោត្តម-សីហនុ ព្រះមហាវីរក្សត្រ
វង្ស រាជវង្ស នរោត្តម
បិតា នរោត្តម-សុរាម្រិត
មាតា ស៊ីសុវត្ថិ-កុសមៈ
ប្រសូត 31 តុលា 1922
ភ្នំពេញ សហភាពឥណ្ឌូចិន
សុគត 15 តុលា 2012 (អាយុ 89 ឆ្នាំ)
ប៉េកាំង ចិន
ព្រះហត្ថលេខា
សាសនា ពុទ្ធសាសនាថេរវាទ
នរោត្តម-សីហនុ

កាន់តំណែង
១៨ មីនា ១៩៤៥ – ១៣ សីហា ១៩៤៥
អ្នកមុន តំណែងបានបង្កើតឡើង
អ្នកស្នង សឺន-ង៉ុកថាញ់

កាន់តំណែង
២៨ មេសា ១៩៥០ – ៣០ ឧសភា ១៩៥០
អ្នកមុន យ៉ែម-សំបូរ
អ្នកស្នង សម្ដេចក្រុមហ្លួងស៊ីសុវត្ថិ-មុនីពង្ស

កាន់តំណែង
១៦ មិថុនា ១៩៥២ – ២៤ មករា ១៩៥៣
អ្នកមុន ហ៊ុយ-គន្ធុល
អ្នកស្នង ប៉ែន-នុត

កាន់តំណែង
៧ មេសា ១៩៥៤ – ១៨ មេសា ១៩៥៤
អ្នកមុន ចាន់-ណាក់
អ្នកស្នង ប៉ែន-នុត

កាន់តំណែង
៣ តុលា ១៩៥៥ – ៥ មករា ១៩៥៦
អ្នកមុន ឡេង-ង៉ែត
អ្នកស្នង អ៊ុម-ឈៀងស៊ុន

កាន់តំណែង
១ មីនា ១៩៥៦ – ២៤ មីនា ១៩៥៦
អ្នកមុន អ៊ុម-ឈៀងស៊ុន
អ្នកស្នង ឃឹម-ទិត

កាន់តំណែង
១៥ កញ្ញា ១៩៥៦ – ១៥ តុលា ១៩៥៦
អ្នកមុន ឃឹម-ទិត
អ្នកស្នង សាន-យន់

កាន់តំណែង
៩ មេសា ១៩៥៧ – ៧ កក្កដា ១៩៥៧
អ្នកមុន សាន-យន់
អ្នកស្នង ស៊ឹម-វ៉ា

កាន់តំណែង
៣ មេសា ១៩៦០ – ១៩ មេសា ១៩៦០
អ្នកមុន ព្រះអង្គឯង
(ជាន.រ.នៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាឯករាជ្យ
អ្នកស្នង ផូ-ព្រឿង
ព័ត៌មានលំអិត
Political party សង្គមរាស្ត្រនិយម
Profession អ្នកនយោបាយ

ព្រះអង្គជាអ្នកគ្រប់គ្រងដែលមានឥទ្ធិពលរបស់កម្ពុជាចាប់ពីឆ្នាំ១៩៥៣ ដល់ ១៩៧០។ បន្ទាប់ពីការដាក់រាជ្យលើកទីពីររបស់ព្រះអង្គក្នុងឆ្នាំ២០០៤ ព្រះអង្គត្រូវបានគេស្គាល់ថា ជាព្រះមហាវីរក្សត្រ ជាតំណែងមួយក្នុងនោះដែលព្រះអង្គបានទទួលបានការទទួលខុសត្រូវជាច្រើនកាលអតីតរបស់ទ្រង់ ជាក្សត្រអាស្រ័យរដ្ឋធម្មនុញ្ញ។

ជាព្រះរាជបុត្រនៃព្រះបាទនរោត្តម-សុរាម្រិត និង ព្រះមហាក្សត្រីយានី ស៊ីសុវត្ថិ-កុសមៈ ព្រះសីហនុបានកាន់តំណែងជាច្រើនមែនទែនតាំងពីឆ្នាំ១៩៤១ ដែលសៀវភៅកំណត់ត្រាពិភពលោកហ៊្គីននីស បង្ហាញថាទ្រង់ថាជាអ្នកនយោបាយដែលបានបម្រើក្នុងដំណើរផ្លាស់ប្ដូរនៃមុខតំណែងនយោបាយធំៗបំផុតរបស់ពិភពលោក។[១] ទាំងនេះរួមមានពីរអាណ្ណត្តិជាព្រះមហាក្សត្រ តំណែងពីរជាសម្ដេចព្រះរាជបុត្រ តំណែងមួយជាប្រធាន តំណែងពីរជានាយករដ្ឋមន្ត្រី ដូចគ្នាតំណែងមួយចំនួនជាមេដឹកនាំនៃរដ្ឋាភិបាលនិរទេសជាច្រើន។ ទ្រង់បានបម្រើការជាប្រមុខរដ្ឋជាអាយ៉ងរបស់រដ្ឋាភិបាលខ្មែរក្រហមនៅឆ្នាំ១៩៧៥–១៩៧៦។[២]

ភាគច្រើននៃតំណែងទាំងនេះជាព្រះកិត្តិយសតែប៉ុណ្ណោះ រួមមានតំណែងចុងក្រោយជាព្រះមហាក្សត្រកម្ពុជាអាស្រ័យរដ្ឋធម្មនុញ្ញ។ សម័យកាលនៃការគ្រប់គ្រងជាក់ស្ដែងរបស់ព្រះសីហនុលើកម្ពុជាគឺបានចាប់ពី ថ្ងៃ៩ វិច្ឆិកា ១៩៥៣ ​នៅពេលដែលកម្ពុជាបានទទួលបានឯករាជ្យពីបារាំង រហូតដល់ ថ្ងៃ១៨ មីនា ឆ្នាំ១៩៧០ នៅពេលនោះលោកឧត្តមសេនីយ៍លន់-ណុលនិងសភាជាតិបានទម្លាក់ព្រះអង្គ។

vcn

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *